18 Kasım 2010 Perşembe

Mutlu Rüya Vardır




Dün öğleden sonradan başlayıp, filmin sonunda dahi hala Şokella'ya sıkılmadan anlattığım o kız rüyama girdi. Pucca. gerçek yüzünü görüyorum, google aramasında çıkan fotoğraflarla aynı kişi olduğunu görüyorum. "Gerçek adını biliyorum" diyorum, sır gibi sessizce fısıldıyorum. çok sevimli.. birbirimize sırlar veriyoruz. güveniyorum.




Arada uyanıyorum, tekrar uykuya dalınca bu kez Prenses geliyo rüyama. gözleri kocaman kocaman olmuş. yeşil, yine rimelli. arkamdan geliyo. sahil kasabasındayız sanki. bi yaz günü. bana doğru kollarını açarak, özlemle sarılıyor. ben kollarımı bile açamıyorum sarılmak için. sımsıkı sarıldığını hissediyorum bana. ilk sözü "beni affedebilecek misin?" oluyo. gözlerimiz doluyo. sadece çok özleştiğimizi hissediyorum.

Prenses affettim hadi gelll..









1 yorum: